امام علی (ع): یاد حق صیقل دهنده ی دل

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است در یک چیز است:

یاد حق و غیر او را از یاد بردن. قرآن کریم در یک جا به اثر تربیتی و جنبه تقویتی

روحی عبادت اشاره می‌کند و می‌گوید: «نماز از کار بد و زشت باز می‌دارد» و در جای

دیگر می‌گوید: «نماز را برای اینکه به یاد من باشی بپادار»، اشاره به اینکه انسان که

نماز می‌خواند و در یاد خداست همواره در یاد دارد که ذات دانا و بینایی مراقب اوست، و

فراموش نمی‌کند که خودش بنده است.

ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را

آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. علی درباره یاد حق که روح عبادت است چنین

می‌فرماید:

انَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَ تَعالی‌ جَعَلَ الذِّکرَ جِلاءً لِلْقُلوبِ، تَسْمَعُ بِهِ بَعْدَ الْوَقْرَةِ وَ تُبْصِرُ بِهِ بَعْدَ

الْعَشْوَةِ وَتَنْقادُ بِهِ بَعْدَ الْمُعانَدَةِ وَ ما بَرِحَ لِلَّهِ عَزَّتْ الاؤُهُ فِی الْبُرْهَةِ بَعْدَالْبُرْهَةِ وَ فی ازْمانِ

الْفَتَراتِ عِبادٌ ناجاهُمْ فی فِکرِهِمْ وَکلَّمَهُمْ فی ذاتِ عُقولِهِمْ‌

خداوند یاد خود را صیقل دلها قرار داده است. دلها بدین وسیله از پس کری شنوا و از

پس نابینایی بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌گردند. همواره چنین بوده و هست که

خداوند متعال در هر برهه‌ای از زمان و در زمانهایی‌ که پیامبری درمیان مردم نبوده

است، بندگانی داشته و دارد که در سرّ ضمیر آنها با آنها راز می‌گوید و از راه عقلهایشان

با آنان تکلم می‌کند.

در این کلمات خاصیت عجیب و تأثیر شگرف یاد حق در دلها بیان شده است تا

جایی که دل قابل الهامگیری و مکالمه با خدا می‌گردد.

منبع: سیری در نهج البلاغه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: